
به گزارش خبرنگار گنجینه، دکتر علیرضا رییسی، معاون بهداشت وزارت بهداشت، در کارگاه آموزشی و مشورتی برنامه کشوری تقویت نظام شبکه برای اجرای مداخلات موثر بر تعیین کنندههای اجتماعی سلامت که در موزه ملی تاریخ علوم پزشکی ایران برگزار شد، تأکید کرد که مولفههای اجتماعی مؤثر بر سلامت باید به تمام برنامههای بهداشتی پیوست شوند، اما تاکنون این مسئله مغفول مانده است.
وی افزود که در بسیاری از مواردی که حوزه سلامت با موفقیت روبرو شده، دلیل اصلی این موفقیت توجه به عوامل اجتماعی و همکاریهای بینبخشی بوده است. به عنوان مثال، وی از پشه آئدس و تب دنگی به عنوان نمونهای از عوامل اجتماعی تأثیرگذار بر سلامت یاد کرد و گفت: «اگر در چابهار از آب لولهکشی استفاده میشد، به جای حوضچههای آب شیرین، تجمع این پشهها مشاهده نمیشد؛ زیرا زیستگاه اصلی این پشهها حوضچههای آب شیرین است، نه لاستیکهای فرسوده که پیشتر گمان میرفت محل تجمع آنها باشد.»
دکتر رییسی همچنین بیکاری، سطح پایین سواد، وضعیت اقتصادی نامناسب و سایر مشکلات اجتماعی را از جمله عوامل تأثیرگذار بر سلامت برشمرد و بیان داشت که توجه به این عوامل میتواند بهطور طبیعی موجب گسترش سلامت در جامعه شود. وی تأکید کرد که کنترل بیماریهای غیرواگیر مانند دیابت و فشار خون و همچنین بیماریهای واگیردار، به توجه به این عوامل بستگی دارد.
وی افزود: «توجه به تمامی ظرفیتها و ارتقای سطح رفاه اجتماعی میتواند در ارتقای سلامت تأثیر بسزایی داشته باشد. تمامی دستگاهها باید در این زمینه همکاری کنند چرا که وزارت بهداشت منابع و نیروی انسانی کافی برای کنترل این مسائل ندارد.»
رییسی در ادامه به نقش اساسی رابطان سلامت در این زمینه اشاره کرد و گفت: «رابطان سلامت میتوانند در جلب مشارکت مردم و مسئولان در محلهها نقش مؤثری ایفا کنند. همچنین در هر شهری یا روستایی که توانمندسازی انجام شده، موفقیت بیشتری در زمینه سلامت حاصل شده است.»
معاون بهداشت وزارت بهداشت همچنین به ظرفیتهای موجود مانند شبکه بهورزان و داوطلبان سلامت در روستاها اشاره کرد و اظهار داشت که این ظرفیتها باید در شهرها نیز فعال شوند. وی یادآور شد که تجربه مهار کرونا بدون این ظرفیتها ممکن نبود و تأکید کرد که باید از تجربیات مثبت دانشگاههای علوم پزشکی در این زمینه بهرهبرداری کرد.
رییسی همچنین به دبیرخانه شورای عالی سلامت و امنیت غذایی در وزارت بهداشت اشاره کرد و گفت: «این شورا میتواند سازمانهای دیگر را در این عرصه وارد عمل کند و از تجارب سازمان جهانی بهداشت و سایر سازمانهای بینالمللی در به کارگیری مولفههای اجتماعی موثر بر سلامت بهره ببرد.»
وی در پایان با اشاره به اهمیت جلب مشارکت مردم افزود: «مردم زمانی به مشارکت میپردازند که بدانند در برنامهها سهیم هستند و اقدامات انجامشده به سلامت خانوادههایشان کمک خواهد کرد.»
دکتر رییسی در پایان وظیفه مراقبان سلامت و بهورزان را بسیار خطیرتر از درمانگران دانست و گفت: «یک بهداشتکار زمانی که زخم صورت فردی را میبیند، تنها به درمان فکر نمیکند بلکه آن را نشانهای برای بررسی وضعیت آب آشامیدنی، دفع زباله و دیگر مسائل بهداشتی در محل زندگی بیمار میداند.»
دسته بندی:
برچسب ها:
0